چرا ازدواج نمیکردن ؟ چرا ازدواج نمی کنن ؟ اگر در گذشته فرهاد برای رسیدن به شیرین باید تنها از بیستون رد می شد ؛ حالا باید از چند صد نزدیک می شوی به من بوسه یعنی مستی از مشروب عشق بوسه یعنی آتش و گرمای تب بوسه یعنی لذت از دلدادگی لذت از شب ُ لذت از دیوانگی بوسه یعنی حس خوب طعم عشق طعم شیرینی به رنگ سادگی بوسه یعنی ُ آغازی برای ما شدن لحظه ای با دلبری تنها شدن من وتو با همیم اما دلامون خیلی دوره همیشه بین ما دیوار صد رنگ غروره نداریم هیچ کدوم حرفی که بازم تازه باشه چراغ خنده هامون خیلی وقته سوت و کوره من وتو،من وتو ،من وتو هم صدای بی صداییم با هم و از هم جداییم خسته از این قصه ها ییم هم صدای بی صداییم نشستیم خیلی شب ها قصه گفتیم از قدیما یه عمره وعده ها رو دادیم و حرف ها رو گفتیم دیگه هیچی نمی مونه برای گفتن ما گلای سرخمون پوسیده موندن توی باغچه دیگه افتاده از پا ساعت پیر رو طاقچه گلای قالی رنگ زرد پاییزی گرفتن اونام خسته شدن از حرف هر روز تو و من من وتو ،من و تو ،من وتو هم صدای بی صداییم با هم و از هم جداییم خسته از این قصه هاییم هم صدای بی صداییم قسم به عشقمون قسم..... همش برات دلواپسم... قرار نبود اینجورى شه... تو بشى همه کسم... اینجورى عاشقت شدم؟؟؟ راستى چى شد؟؟؟ چه جورى شد؟؟؟ شاید میگم تقصیر توست... تا کم شه از جرم خودم!!!!!! منو ببخش عزیز من اگه می گم باهام نمون دستای خالیمو ببین آخر قصه رو بخون ترانه ای رو که برات گفته بودم فروختمش با پول اون نخ خریدم زخم دلم رو بستمش همسفر شعر و جنون عاشق ترین عالمم تو عشقتو ازمن بگیر من واسه تو خیلی کمم بین من و تو فاصله است یک در سرد آهنی من که کلیدی ندارم تو واسه چی در می زنی این در سرد لعنتی شاید که نخواد وا بشه قلبتو بردار و برو قطار داره سوت می کشه همسفر شعر و جنون عاشق ترین عالمم تو عشقتو از من بگیر من واسه تو خیلی کمم به ره عشق رفتن آسان نیست
این ره، کوچه وخیابان نیست
بی امان لحظه لحظه باید رفت
چون دراین راه خط پایان نیست
ازدل تیرگی بیا بیرون
روشنی پشت ابرپنهان نیست
عشق رویش به سوی آینه هاست
هدفش کافرومسلمان نیست
دربیابان عشق باید سوخت
گفتن این قصیده آسان نیست
عشق درواژه ها نمی گنجد
چه توان گفت گفتن آسان نیست
ستون رد شود !!!!
فرسنگها درمن فرو می روی
در من خانه می کنی
در من حضور می یابی
لحظه به لحظه
هرجا و هر کجا
توی انگشتهایم جاری می شوی
سطرسطرخاطراتم را می نگاری
روی لبم می نشینی
خنده می شوی
حرف می شوی
دلم که می گیر د
ازچشمهایم می باری
کیستی؟
کیستی تو ؟
کیستی تو که این همه
در من می تابی
بی آنکه کاسته شوی
بی آنکه غروب کرده باشی
کیستی؟
کیستی تو که این همه
سزاوار حرفهای عاشقانه ای
کیستی تو که دیدنت زندگی
رفتنت مرگ است
در من بمان
از هنوز تا همیشه
یادمان باشد اگر خاطرمان تنها ماند
طلب عشق زهر بی سرو پایی نکنیم.
به عاشقی ام گرمی و تب داد شقایق
رسوا شدم آسوده شد او فکرش و من را
یک عاشق دیوانه لقب داد شقایق
من واسه تو خیلی کمم
| قالب وبلاگ : قالب وبلاگ |
درباره سایت
منوی سایت
پیوند های روزانه
آرشیو سایت
پیوند ها
طراح قالب
امکانات سایت